رادیوفریکوئنسی

تکنیک استفاده از رادیوفرکوئنسی (RF) یکی از روش‌های کم‌تهاجمی برای درمان رگ‌های واریسی است که در آن بوسیله  استفاده از انرژی امواج رادیوفرکوئنسی (ایجاد شده به کمک جریان الکتریکی) دیواره‌های رگ سوزانده و از بین برده می‌شود و در نهایت رگ تخریب  می‌گردد.

 از امواج رادیوفریکوئنسی هم برای درمان رگ های واریسی کوچک سطحی پوست یا عروق تارعنکبوتی  (به صورت خارج عروقی) و هم برای درمان رگ های واریسی بزرگ طنابی (به صورت داخل عروقی)  استفاده می شود.

 روش استفاده از امواج رادیوفریکوئنسی به صورت داخل رگ (اندوونوس)، روشی ایمن و کم‌تهاجمی تر نسبت به روش جراحی معمول برای درمان واریس طنابی  می‌باشد و میزان باقی ماندن جای زخم ناشی از آن نیز به طور قابل‌ توجهی کمتر است.

در این روش یک شکاف بسیار کوچکی نزدیک زانو ایجاد شده  و لوله باریک مخصوصی (کاتتر ابلیشن) تا نزدیکی کشاله ران وارد ورید می شود سپس امواج رادیوفریکوئنسی تابیده  شده و رگ از سمت داخل گرم می‌شود. گرما، رگ را از بین برده و تخریب مینماید . جهت جلوگیری از سوخته شده پوست، قبل از شروع کار پوست روی ورید با تزریق مایع سرد نگه داشته می شود.

معمولا انشعابات دیگر رگ های  واریسی، توسط جراح با کمک برش‌های کوچکی برداشته می‌شوند.

با توجه به اینکه ممکن است بیمار دارای عروق فرعی و یا عروق واریسی بسیار بزرگ و متعددی باشد ما این روش را معمولا در اتاق عمل و بر اساس وضعیت کلینیکی و انتخاب بیمار به صورت استفاده از بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می دهیم. استفاده از امکانات اتاق عمل درصد موفقیت این روش را بطور قابل توجهی بالا می برد و میزان نگرانی بیمار از وجود درد فراوان حین انجام عمل را کاهش می دهد.

 از انجایی که بیمه های پایه و تکمیلی فقط هنگامی هزینه های این نوع درمان را تحت پوشش قرار می دهند که عمل توسط جراح عروق انجام شده باشد هزینه های بیماران این مرکز بسیار کمتر از سایر مراکز خواهد بود.